มหัศจรรย์อเมริกา
30
ธันวาคม 2554
ตอน เมือง ซานตา
โรซ่า
จากเมือง ซาน ราฟาเอล ที่อ่าวซานฟรานซิสโก เดินทางต่อไปที่ เมืองซานตา โรซ่า เลาะขึ้นมาด้านเหนือ ประมาณ 40 กว่า กม. (1-2)
(3)
(4)
(5)
(6)
(7)
(8)
(9)
(10)
(11)
(12)
(13)
(14)
(15)
(16)
ที่ราบระหว่างภูเขาเตี้ย มีการทำการเกษตรทั้งปลูกพืชและเลี้ยงสัตว์ มีการเลี้ยงวัวแบบปล่อย (3-5) เป็นช่วงๆ มีไร่ข้าวโพด (6) และไร่ขนาดใหญ่ที่กำลังเตรียมการไม่รู้ปลูกอะไร (7) มีเมืองและอเวนิวส์ (8-9)(ร้านและห้างรวมกัน มีลานจอดอยู่ตรงกลาง มักนิยมเป็นที่พักรถ น่าจะพัฒนาจากจุดพักกองเกวียนคาราวาน) สลับกันไป (10-13) เมื่อใกล้ซานตาโรซ่า จะมีสนามกอล์ฟ และเมือง(16) อีก บรรยากาศฤดูใบไม้ร่วงนี้ มีทั้งใบเปลี่ยนสีและร่วง รวมทั้งสีเขียวจากสนที่เขียวทั้งปี ไม่ค่อยผลัดใบ
(17)
(18)
(19)
(20)
(21)
(22)
(23)
(24)
เราแวะหมู่บ้านใหญ่แห่งหนึ่งที่พระอาจารย์นัดพบเจ้าของบ้าน ที่นิมนต์ไปทำพิธีขึ้นบ้านใหม่ ไม่พบอยู่บ้าน โทรศัพท์ติดต่อปรากฏว่า พบว่าเจ้าของบ้านไปรอบ้านใหม่แล้ว ระหว่างนี้เราขอถ่ายรูปหมู่บ้านนี้ ได้บรรยากาศหมู่บ้านที่พักแบบอเมริกันที่มีอันจะกินกัน (17-19) เป็นหมู่บ้านที่นับว่าเป็นบ้านหลังใหญ่ คงราคาแพง อาจารย์อธิบายว่าระบบรักษาความปลอดภัยที่นี่สูง จึงไม่ต้องมีรั้ว ทำให้รู้สึกปลอดโปร่งโล่งสบาย ทุกบ้านน่าจะใช้จ่ายค่าดูแลสนามหน้าบ้าน และสวนหย่อมมากอยู่ ดูเนี้ยบ แม้ว่าเราไม่ค่อยถูกในบางภาพ (20) ที่มีพระพุทธรูปเหมือนเป็นเครื่องประดับ เราได้รับคำอธิบายว่าการจัดแบบนี้บ่งบอกถึงความสงบ ร่มเย็น ผู้พบเห็นดูเยือกเย็นขึ้น และการจัดวางก็ดูดีอยู่ สวนหย่อมก็ดูดี (21) แต่ไม่แนะนำให้ถ่ายมากกว่านี้ เพราะนับเป็นที่ส่วนบุคคล เราเลย ถ่ายไกลๆ กัน (22-24) ผมก็ว่า ไกลไปมั้ย(24)
(25)
(26)
(27)
(28)
(29)
(30)
(31)
(32)
(33)
(34)
หันมาดูดอกไม้ใบหญ้าที่อยุ่ริมถนน กลางถนน ไม่ถ่ายเข้าไปในบ้านนะ ใบไม้ที่ร่วง (25) เพราะเป็นฤดูใบไม้ร่วง ใบสีสวย ร่วงโดยที่ยังไม่แห้ง ดอกนี้ ลองไปค้นดูน่าจะเรียกว่า พิ้งค์เพิร์ล ไข่มุกชมพู (27-28) ส่วนดอกขาวลูกแดงนี้ไม่ทราบ (29) หาชื่อไม่เจอ มีใบไม้เปลี่ยนสีส้ม (30) สีเหลือง(31) ก่อนร่วง พระอาจารย์บอกแล้วขออภัย จำชื่อไม่ได้ อิอิ เราพบมากมายแถบแคลิฟอร์เนีย ลูกไม้ ที่น่าจะเป็นลูกของเชอรี่บอสซัม (ซากุระ) (32-33) ดูคล้ายกันไม่แน่ใจ และยอดอ่อนของต้นไม้ (34) สีส้มสดใส
ตกลงว่า เจ้าของบ้านที่นิมนต์ไปให้ทำพิธีขึ้นบ้านใหม่ ไม่สะดวกที่จะต้อนรับใครๆ ขอให้มาเฉพาะพระสงฆ์ที่นิมนต์ไว้แล้วเท่านั้น พระอาจารย์เลยถามว่าจะทำไงกันดี ผมเสนอว่าพาเราไปปล่อยไว้สักที่ พอนั่งพักได้ ถ่ายรูปสวยๆ (สวยๆ) ได้ เราเลยได้มาที่นี่ รอช่วงอาจารย์ไปปฏิบัติภารกิจ ซึ่งดีมากๆ ได้ครบทั้งประวัติศาสตร์ และสวนสวย นี่เรียก บ้านและสวน ของลูเธอร์ เบอร์แบงค์ (35-38) เป็นบ้านที่ ลูเธอร์ เบอร์บงค์ ผู้ได้ชื่อว่า พ่อมดแห่งการปลูกพืชสวน เขาเพาะพันธุ์พืชสวนใหม่ๆ ได้กว่า 457 ชนิด ที่บันทึกไว้ เพื่อเพิ่ม คุณภาพ และ ผลผลิต ของพืช, เพิ่ม ความทนทานต่อ แรงกดดันด้านสิ่งแวดล้อม (ความเค็ม, อุณหภูมิ และภัยแล้ง อย่างสุดขั้ว), ความต้านทานต่อ ไวรัส เชื้อรา และ แบคทีเรีย, ความอดทนจากแมลง ศัตรูพืช และความอดทนที่เพิ่มขึ้นจากสารเคมีกำจัดวัชพืช เขาทำงานในเรือนกระจกที่นี่กว่า 50 ปี กลายเป็นผู้ทรงคุโณปการของเมือง และช่วยโลกจากความอดอยากด้วยผลิตผลพันธุ์พืชใหม่ของเขา ตัวอย่างที่เรารู้จักคือมันฝรั่งเฟร้นต์ฟรายด์ ของแม็กโดนัลที่เลื่องชื่อ ก็ได้จากพันธุ์ที่เขาผสมข้ามสายพันธุ์มา ที่นี่กลายเป็นอนุสรณ์สถาน และสวนสาธารณะ กลางเมืองซานตาโรซ่า ไม่คิดค่าบริการ แต่มีกล่องรับบริจาคน่ารักๆ (39) ให้คุณหยอดได้ มีดอกฟอร์เก็ตมีน๊อต (อย่าลืมฉัน) ปลูกไว้รอบๆ ด้วย อืมมม...
(40)
(41)
(42)
(43)
(44)
(45)
(46)
(47)
ไปดูดอกไม้กันครับ ดอกอลิสซั่ม(40) ปลูกเป็นแปลง สวยงาม ลูกไม้สีแดงนี้ (41-42) ได้ยินว่าชื่อ ด๊อกเบอรี่ (ลูกไม้น้องหมา) หรือไวด์เบอรี่ (ลูกไม้ป่า) มันสวยตอนมีลูกนี่แหละ แดงทั้งต้นสวยมาก ทนแดดทนฝนทนหิมะ ดอกแดนดีไลอ้อน (43-44) ดอกหญ้าที่สวยงาม แซมที่นี่ และด้วยความน่ารักของทั้งดอกตูม ดอกบาน และเมล็ด รับประทานเป็นอาหารได้ทั้งสลัดและเทมปุระ รากเป็นสมุนไพรขับปัสสาวะ จึงมักได้รับการต้อนรับจากคนทำสวนเสมอ ดอกป๊อปปี้ไฟ (45-46) สีดังเปลวไฟนี้มีบันทึกไว้ว่าเบอร์แบงค์ก็ผสมขึ้นมา และนิยมกันมาก ดอกนี้บ้านเราเรียก โคมญี่ปุ่น (47) สวยสะดุดตา เคยเห็นปลูกที่ดอยตุง ต้นเล็กเตี้ยกว่านี้ ดอกใหญ่กว่านี้ น่าจะมีอีกหลายพันธุ์
(48)
(49)
(50)
(51)
(52)
(53)
(54)
(55)
(56)
(57)
(58)
(59)
ไปดูสวนกุกลาบกัน เบอร์แบงค์ นอกจากชอบทำสวนผสมพันธุ์ใหม่ๆ ออกมาแล้ว ยังชื่นชอบดอกไม้ ไม้ประดับ และดูแลสวนดอกไม้ให้สวยงามเสมอ สวนกุหลาบได้รับการดูแลต่ออย่างสวยงามมาจนถึงบัดนี้ (48) sheer elegance rose (49) แปลว่า ความสง่างามที่แท้จริง ดอกสีชมพูสวยสง่ามาก ดอกสีเหลือง (50) ชื่อ Midas Touch แปลว่า สัมผัสสรรพสิ่ง ดอกชมพูอีกดอก (51) Bill Warriner น่าจะตั้งเพื่อให้เกียรติกับ Warriner บรรพบุรุษหลายคนที่แมสซาชูเสต ดอกนี้ (52) โดดเด่นมาก มีหลายต้นแต่หาชื่อไม่เจอ ดอกกุหลาบอเมริกา (53) ดอกใหญ่ เมื่อบานจะโน้มลงมาเหมือนการอ่อนน้อมถ่อมตนของคนอเมริกัน เขาว่างั้น ดอกกุหลาบพริสทีน (54) (Pristine) ภาษาสเปนแปลว่า เก่าแก่ หรือ คลาสสิก สวยมากครับ ดอกนี้ชื่อ กุหลาบ อลิซเบธ เทลเลอร์ (55-56) นี่ก็น่าจะสำหรับดาราสาวสวยมากความสามารถ โดดเด่นด้วยกลีบดอกรูปหัวใจน่ารักมาก ดอกสีชมพูอีกดอก ชื่อ perfume delight แปลว่าน้ำหอมแห่งความสุข กลิ่นหอมมาก กุหลาบสีโอรส (58-59) ชื่อ About Face แปลว่าอะไรดี พักตร์พริ้ง ดีไหม เขาบอกว่า ราวกับใบหน้า ยังมีอีกมากครับ เอาแค่นี้ก่อน มีกุหลาบอีกหลายต้นที่ไม่มีดอก หลายดอกไม่สดชื่น ถ่ายมาไม่ค่อยสวย คงเพราะอากาศหนาวเย็นไปหน่อย ใครมีโอกาสไปที่นี่ลองแวะถ่ายมาอวดกันนะครับ
โฮลี่เบอรี่ (60-61) หรือ Jelicote Pine ลูกไม้สีแดงที่ใช้เป็นสัญลักษณ์ของวันคริสต์มาส ออกดอกออกลูกตอนหน้าหนาวช่วงคริสต์มาสพอดี ดอกสแตติส (62) น่าจะแปลว่า คงทน บ้านเราปลูกได้ทางภาคเหนือหนาวๆ หลายคนแปลว่าบานไม่รู้โรยฝรั่ง เพราะจะไม่โรย แม้แห้งก็สีสดใน นิยมนำไปทำดอกไม้ประดับ และดอกไม้แห้ง หรือบุหงารำไป ดอกโรสแมรี่ (63) สมุนไพรแสนสวยสารพัดประโยชน์ ที่ทำเป็นเครื่องเทศเครื่องแกงในหลายเมนูของฝรั่ง นิยมปลูกในสวนทั่วไป ดอกลิลลี่นี้(46) ชื่อดอก Alstroemeria หรือลิลลี่อินคา ลุิลลี่ลูกผสมที่นิยมมากในอเมริกา
ดอกไข่มุกชมพู (65) ที่เราเจอในหมูบ้านข้างบน ที่นี่ต้นเล็กๆ ก็ออกดอกแล้ว ดอกนี้ชื่อแม่ไก่กับลูกเจี๊ยบ (Hens and Chicks) ชื่อแปลกจังเลย ดอกนี้ ชื่อเวอร์เวียน (Vervain) สมุนไพรป้องกันผีดูเลือด (ตำนานว่าไว้) กลุ่มเดียวกับเวอร์บีน่า หรือผกากรองบ้านเรา ดอกซานตา บาบาร่า เดลซี่ (68) ดอกเล็กๆ สวยงาม ปลูกคลุมดินได้ ดอกไม่เยอะ แต่ออกกระจายทั่วแปลง ดอกไมเคิ่ลเดลซี่ (Michaelmas daisy) อาจจะเกี่ยวข้องกับนักบุญไมเคิ่ล (มิเชล) และเหล่านางฟ้า
ดอกนี้ชื่อดอกส้มหัวกลม (Round Headed Buddlea) พืชพื้นถิ่นอาร์เจนติน่า และชิลี ดูคล้ายดอกผกากรองอีกชนิด ดอกนี้คือ ดาร์วิน บาเบอรี่ (Darwin's Barberry) (71-72) ดอกเหลือง แต่ลูกสีม่วงเข้ม ทำให้เป็นไม้ประดับหลลายสีขึ้น ดอกบิวตี้เบอรี่ (Beautyberry) นิยมโชว์ผลไม้สีชมพู ทนอากาศหนาวได้นาน
เดินจนเหนื่อยแล้ว ผมสนุกกับการถ่ายภาพ แต่น้องกรกับพี่เอก อยากพักแล้ว ง่วงด้วย เริ่มมองหาร้านกาแฟ เราออกมาจากบ้านและสวนลูเธอร์เบอร์แบงค์(74-75) แค่นี้ก่อนนะครับ
เดินผ่านไปทางศาลาว่าการ (ศาลากลาง) เมืองซานตาโรซ่า สวยด้วยลานเมเปิ้ลเปลี่ยนสี เราหยุดตรงนี้พักหนึ่ง ตกหลุมรักสีส้มของเมเปิ้ลเปลี่ยนสีกำลังร่วง (76-79) ถ่ายเป็นหลักฐานเสียหน่อยกับชื่อศาลาว่าการ ซานตาโรซ่า แล้วแถมด้วย ถังขยะแยกถังรีไซเคิ่ล (80) ธรรมดาของนักสิ่งแวดล้อมนะ เห็นแล้วชอบครับ
เราพักกาแฟที่นี่ (81-84) เป็นโรงหนังเล็กๆ ร้านกาแฟอร่อยดี บรรยากาศสวยๆ สบาย เช็คเฟสบุค เมล์ และท่องเน็ตที่นี่ มีการแต่งแบบคริสต์มาส มีหยอดเหรียญ ลูกอมด้วย ขอหน่อย (85) ไม่ได้เจอนานละ โบราณดี 50 เซนต์ ได้ลูกอมมาลูกหนึ่ง กินเลย อร่อย
กลับบ้านค่ำๆ ถ่ายภาพข้างทางไม่ค่อยชัดแล้วเพราะมืด บนรถสั่นไหว ปิดท้ายวันนี้ด้วยบรรยากาศอเวนิวส์ข้างทาง ฟ้าสวยๆ ตอนค่ำๆ เจอกันพรุ่งนี้อีกนะครับ
ทางลัด คลิกตรงนี้ครับ
:: มหัศจรรย์เมริกา :: ไตรรงค์.เน็ต ::