วันนี้เป็นวันหยุด เลยนัดกันไป City Tour ชวนกันหลายคน สุดท้ายเหลือ 4 คน คือ 2 สาวจีน 1 หนุ่มกัมพูชา และ 1 หนุ่มไทย ผมเอง หลายคนอยากพักผ่อน พักทำไมน้อ อีกอาทิตย์เดียวก็กลับบ้านแล้ว จาง-ซัน ไปขอรถจากโรงแรมไปส่ง หัวหน้าเวร (สงสัยจะเป็นผู้จัดการสักแผนกหนึ่ง) ใจดีไปส่งที่สถานีรถไฟ พร้อมอธิบายการเที่ยงลำพังในโซล เราได้ใช้บัตร Travel Tour อีกครั้งจากสถานีรถไฟใต้ดิน ซื้อตั๋ววัน 10,000 วอน (300 บาท) ไปขึ้นบริษัททัวร์ ณ จุดเริ่มทัวร์ (รูปที่ 1) เพื่อนั่งรถไปจุดที่ต้องการดู แล้วลงชมเอง โดยไม่ต้องมีไกด์ หรือไปซื้อบัตรเข้าสถานที่ จะมีไกด์พาเที่ยว โดยปกติจะมีไกด์อธิบายในรถ แต่รถที่ผมนั่ง ไม่มี เพราะป่วย คนขับเลยต้องทำหน้าที่เอง อธิบายเล็กน้อยในรถ เปิดเสียง ที่ที่นั่งเราสามารถใช้หูฟัง เลือกภาษาได้ คือ เมนดาริน (จีนกลาง) เกาหลี และอังกฤษ เวลาถึงจุดทัวร์ ก็เชิญคนที่ต้องการลง และมาอธิบายเส้นทาง การซื้อตั๋ว (ถ้าต้องซื้อ) จุดน่าสนใจ และเน้นเวลากลับ ซึ่งจะช้าได้ไประมาณ 5-10 นาทีตามสภาพการจราจร รถจะวนเป็นเส้นทางเดิม และมีหลายคัน เราจะขึ้นลงคันไหนก็ได้ทั้งวัน ห่างกันประมาณ 30 นาที จึงต้องกะเวลาเที่ยวให้ดีว่าจะไปจุดไหนกี่นาที
(1)
(2)
(3)
(4)
อากาศหนาวมาก ทันทีที่ลงจากรถ ก็ต้องรีบบเก็บมือ ไม่งั้น 2-3 นาที มือจะหนาวจนชาไปไปหมด ต้องใส่ถุงมือหนัง หยิบจับอะไรก็ลำบาก กันลมได้ แต่ไม่ค่อยอุ่นเลย คนขับรถบอกว่า อุณหภูมิประมาณ 4 องศา ลมพันอ่อนๆ ไชเสื้อผ้าเข้าไป เดินไปเดินมาก็ไม่อุ่นขึ้นเลย ความอยากเที่ยวอ่ะ ทนเอง อ่ะๆ มาดูเลยดีกว่า ตามมานะครับ จากจุดเริ่มต้น รอราว 15 นาที รถมาก็ขึ้นรถ ผ่านจุดที่เป็น ค่ายทหารอเมริกัน (รูปที่ 2 ที่ยังใช้งานอยู่ มีทหารประจำอยู่ (รูปที่ 2-3) ดูแข็งแรงน่าเกรงขาม มีรั้วลวดหนามโดยรอบ แล้วก็เดินทางเข้าเมือง (รูปที่ 4) เขตชุมชนจะเป็นตึกสูงๆ ต่ำๆ เพราะเป็นเมืองที่ตั้งอยู่ในแถบภูเขา ทำให้ดูได้หลายมุม
(5)
(6)
(7)
(8)
(9)
ที่แรกที่แวะดู เป็นหมู่บ้านเกาหลี นัมซังกอล (Namsangol Traditional Garden) จำลองจากบ้านพักชนชั้นกลางและคนมีชื่อเสียง ในชนบท ทางเข้าต้องเดินเข้าซอยเข้าไป (รูปที่ 5) และต้องเดินขึ้นเขาเตี้ยๆ เข้ามาข้างใน (รูปที่ 6) จะเป็นลานกว้างสำหรับรวมพลคนมาทัวร์ได้ มองจากรูป 6 ทางเข้าอยู่ข้างหลังผม เราก็หาห้องน้ำกัน ซึ่งอยู่ทางขวาของรูป ออกจากห้องน้ำ มีสระจักรวาล และเกาะจันทราด้วย อาคารสวยมาก คงจะเป็นการจำลองวังพักร้อนสักแห่งมา เสียดายที่ภาพถ่ายจากตรงนี้ ถูกลบไปโดยไม่ตั้งใจ ส่วนซ้ายมือของรูปเป็นที่ขายของที่ระลึกและพิพิธภัณฑ์ เดินต่อมาอีกนิด ขวามือของรูปจะเป็นประวัติ และแผนที่ของหมู่บ้านจำลอง (รูปที่ 7-9)
(10)
(11)
(12)
(13)
(14)
ส่วนใหญ่บ้านจะเป็นรูปตัว U (รูปที่ 10) โดย 2 ฝั่ง ฟากหนึ่งจะเป็นห้องครัว (รูปที่ 11) อีกฟากเป็นห้องเก็บของ (รูปที่ 12) ตรงกลางเป็นห้องพักผ่อนหรือต้อนรับ (รูป 13-14) ซึ่งบางทีก็เก็บเกี้ยวหรือของที่โชว์แสดงฐานะ และมุมเป็นห้องนอน ห้องแต่ละห้องจะเล็กๆ ประมาณ 2 x 2 เมตร เป็นปกติ เพื่อประหยัดเชื้อเพลิง สำหรับทำความร้อนให้บ้านในฤดูหนาว
(15)
(16)
มองข้างหลังบ้าน ฟากที่เป็นห้องครัว จะมีปล่องไฟ (รูปที่ 15) ต่อออกมาจากห้องครัว และจะมีเตาที่ด้านล่างของห้อง(รูปที่ 16) เขาจะสุมไฟให้ส่งความร้อนไปตามท่อใต้ถุนบ้านตรงไปยังห้องนอนหรือห้องรับแขก
(17)
(18)
(19)
(20)
(21)
(22)
หลังบ้าน หรือข้างบ้าน ส่วนใหญ่ จะเป็นที่ซักล้าง อาบน้ำ (รูปที่ 17) จะมีอ่างหินเก็บน้ำ หรือแท้งค์น้ำคอนกรีต หรือท่อน้ำจากภูเขามาลงหลังบ้าน เกือบทุกบ้านจะมีโอ่งหมักกิมจิ (Kimchi: ผักกาดขาวดอง) เรียงรายมากมายอย่างนี้ (รูปที่ 18) บางบ้านก็มีสวนเล็กๆ พักผ่อน เดินเล่นบ้าง (รูปที่ 19) หรือครกตำข้าว เหมือนบ้านเรา (รูปที่ 20) ที่ลานกลางหมู่บ้าน จะมีที่สำหรับเด็กเล่น มีเกมส์ให้เล่นด้วย เช่นที่โยนห่วงลงคนโฑคอยาว หรือหมากฮอสกลางแดด (รูปที่ 21-22) เราเดินดูนานโขอยู่ตรงนี้ เพื่อรอรถ ขากลับเจอหนุ่มสาวถ่ายรูปสำหรับงานแต่งงาน เขาแต่งตัวกันน่ารักมากตามแบบของเกาหลี ก็ ปรึกษากันว่า อยากถ่ายรูปจังเลย จะขอถ่ายรูปแล้วจะเกาะกะ หรือขัดขวางอารมณ์ สุนทรีย์ของเขารึเปล่า แต่ยังไม่มีข้อยุติ เฟ่ง-ซัน (มั้ง) ก็ขอถ่ายเลย เขาก็งงกันเล็กน้อย แต่ก็อนุญาตให้เราถ่ายรูปกับเขาได้ สวยใช่ไหมครับ 2 คนนี้ พูดภาษาอังกฤษได้คล่องทีเดียว
(23)
(24)
