|
7 ธันวาคม 2547 |
วันนี้โรงแรมบริการแปลก ไม่มีบุฟเฟ่ต์ตอนเช้าให้ แต่เสริมเป็นคนๆ ไป บางอย่างมากบางอย่างน้อย ไม่อร่อย เหลือเพียบ แต่ไม่อิ่ม มีบางอย่างที่ไม่ชอบกินไม่ได้ ก็เหลือ เช้าๆ ตื่นมาดูหิมะอย่างที่พนักงานบอก ปรากฏว่า อากาศอุ่นขึ้น และไม่มีฝนตก
(1)
(2)
ฟังการบรรยายช่วงเช้า 2 เรื่อง ที่ KIST Dr Min-ho LEE (รูปที่ 1) บรรยายเรื่องนโยบายการบริหารจัดการน้ำเบื้องต้นในเกาหลี และ Dr Jae-sung LEE (รูปที่ 2) บรรยายเรื่อง การลดการปนเปื้อนด้วยพืชน้ำ
(3)
(4)
(5)
(6)
หลังอาหารกลางวัน ไม่มีใครไปอาบแดดเหมือนเคย ลมเย็นๆ ทำให้รู้สึกหนาวกว่าเดิม เลยมาอยู่ในห้องเล็คเช่อร์กันหมด มีฮีตเตอร์ทำความอุ่น บ้างก็งีบ บ้างก็เช็คเรตติ้งการแลกเงินวอนเป็นเงินของประเทศตนเอง ว่าแลกวิธีไหน ที่ไหน จะได้อัตราสูงสุด และ เฟ่ง-ซัน ก็ขอแลกดอลล่าร์คืนเป็นวอนเพื่อซื้อของอีก แล้วก็ถูกเรียกกลับโรงแรมเร็วกว่ากำหนดการ 30 นาที จากเดิม 13.30 เป็น 13.00 น.เพื่อไปดูงานเมือง Gyeongju ไปถึงโรงแรมก็รีบเช็คเอ้าท์ และขึ้นรถ แต่เวียดนามคนเดิมแอบไปงีบ หาตั้งนาน สายเหมือนเดิม เราเดินทางด้วยรถคันเดิมที่ไปทัวร์วันเสาร์และผู้ประสานงานโครงการคนเดิมทำหน้าที่เป็นไก้ด์ต่อ ไม่มีอาจารย์มากันเลย แตกต่างจากญี่ปุ่นที่มี Co-Ordinater 2 คนดูแลตลอดทริป ทุกเวลาที่มีกิจกรรม และเป็นที่ปรึกษา ดูแลทุกอย่าง แต่ที่นี่ เปลี่ยนทุกวัน ถามอะไรก็ไม่ค่อยทราบ ก่อนขึ้นรถ เหลือบไปเห็น กองผักกาดขาว วัตถุดิบใช้ทำกิมจิ ก็ไปถ่ายมาให้ดู หัวใหญ่ดีจังเลย (รูปที่ 3) อันที่จริงเห็นขายเป็นกองๆ แต่ไม่มีโอกาสไปถ่ายใกล้ๆ อย่างนี้ ระหว่างเดินทางพักที่พักระหว่างทาง เพื่อเข้าห้องน้ำ(รูปที่ 4) อนุสาวรีย์ที่นี่ก็แปลก (รูปที่ 5) เห็นบอกว่าจำลองมาจากเชือกฝั้นปมสำหรับห้อยประดับเสื้อผ้า ผ้าม่าน เกี้ยวต่างๆ มาถึงที่นี่ 5 โมงเย็นแล้ว(รูปที่ 6) มืดแล้วถ่ายรูปต้องใช้แฟลช และความเร็วต่ำ โชคดียังถ่ายได้ติดข้างหลัง มาถึง Gyeongju ก็มืดสนิทคือ 19.15 น. ที่นี่เป็นช่วงเทศกาลพระจันทร์เต็มดวง (วันเพ็ญเดือนสิบสองของบ้านเรา) จัดดอกไม้เป็นรูปขนมเค๊ก ที่ใกล้สี่แยกเข้าเมือง (รูปที่ 7) ได้กุญแจก็เก็บของ ได้พักที่โรงแรม Hilton น่าจะเป็นโรงแรมระดับ 5 ดาว ดูหรูหรา แต่เท่า Holiday Inn ที่พักในโซล ของอำนวยความสะดวกในห้องมีน้อย และโทรทัศน์ก็เป็นระบบจ่ายเงินหลายช่อง กลัวจ่ายเงินถ้าเปิดสุ่มสี่สุ่มห้า เลยไม่ค่อยดู ของในตู้เย็นก็แพงมาก เช่นชีวาส ขวดเล็กๆ ราคาตั้ง 99,000 วอน (3,300 บาท)
(7)
(8)
(9)
(10)
(11)
(12)
ลงมาข้างล่างทานข้าว หรูหรามาก อาหารมีราวๆ 50 รายการ เยอะมาก แต่ทานไม่กี่อย่างก็อิ่ม ตามด้วยผลไม่ ไอศกรีม ถึงจะหนาว แต่กอยากทาน ข้างนอกหนาวมาก ถุงมือหนังเอาไม่อยู่ ไฟสวย ชวนบุน-ซัง ไปถ่ายรูป(รูปที่ 8-9) เขาแต่งไฟคริสต์มาส แล้วก็มาถ่ายในลอบบี้ ใหญ่โต สวยด้วยหินอ่อน ข้างในโทนสีครีม ทำให้ดูอบอุ่น และกว้างขึ้นไปอีก(รูปที่ 10-12) เจอเพื่อนๆ ก็ดึงกันมาถ่าย สวยมาก
(13)
(14)
(15)
ผู้ประสานงานโครงการ พาไปคาราโอเกะ ผ่านบ้านเมืองหมู่ตึก สวย แต่ถ่ายไม่ติดเพราะมืดมาก ภาพไหว ช่วงนี้เขาแต่งตามเทศกาลพระจันทร์เต็มดวง แสงสี โคมไฟสวยงาม เราไปกัน 11 คน ยกเว้นมองโกเลียชาย และมาเลเซีย ขอนอน คาราโอเกะ เป็นแบบกดรีโมทเลือกเพลงเหมือนๆ บ้านเรา มีเพลงภาษาญี่ปุ่น จีน อังกฤษ เวียดนาม ฟิลิปปินส์ ทุกคนร้องเพลงกันครบโดยการเวียนตามลำดับสุ่ม ไม่มีเพลงไทย เลยต้องร้องเพลงสากลแบบอังกฤษ ส่วนอุสเบกิสถาน และมองโกเลีย ก็ไม่มีเพลง ก็ไปเลือกเพลงจีนร้องเป็นภาษามองโกล ราว 5 ทุ่ม ก็ได้เวลาปิดร้าน กลับมาได้โอกาสถ่ายภาพในห้องมาให้ดูด้วย(รูปที่ 16-18) เป็นห้องที่มีเตียง 2 เตียง ขนาด 5 ฟุต ให้นอนคนเดียว ห้องค่อนข้างกว้าง สวย ที่นี่ยังมีชุเผจญเพลิง เผื่อเหตุฉุกเฉินดัวย น่านอนใช่ใหม่ นอนก่อนนะ ราตรีสวัสดิ์
(16)
(17)
(18)
