หลังจากฮุนไดรถยนต์ ไปดูฮุนไดอุตสาหกรรมหนัก เป็นโรงงานผลิตของที่ใหญ่ๆ หนักๆ มากๆ  เช่น เรือเดินสมุทรใหญ่ๆ 3-4 ร้อยเมตร หรือปั้นจั่นยักษ์ ดาวเทียม ฐานปล่อยจรวด ฐานขุดเจาะน้ำมัน ฯลฯ ยิ่งใหญ่อลังการใหญ่มาก มีคนทำงานที่นี่นับล้านคน แต่ไม่อนุญาตให้ถ่ายรูปเช่นกัน เมืองนี้ว่ากันว่า 80% ขึ้นไปของเมือง เต็มไปด้วยกิจการของฮุนได จนคนเกาหลี เรียกเมืองนี้ว่าสาธารณรัฐฮุนได ที่นี่ได้ของที่ระลึกเหมือนกัน เป็นชุดไขควงเครื่องมือเล็กๆ หิวข้าวละ ดูกันเต็มที่แล้ว ผู้ประสานงานโครงการพาไปทาน พิซซ่า ฮัท กัน เธอบอกว่าเป็นร้านพิซซ่าที่อร่อยที่สุดในโลก  (รูปที่ 1) ปรากฏว่า ทานได้คนละชิ้น พากันทาน สลัดกันซะให้อิ่ม เพราะออกจะเลี่ยน ไม่ค่อยเหมือนบ้านเราเลย มีแต่เวียดนาม ทานตั้งคนละ 5 ชิ้นได้ไงไม่รู้ เหลือบานเลย ต้องห่อกลับ เสียดาย เมืองเขาน่าอยู่ ออกมาเดินย่อยอาหารเลยถ่ายรูปมาให้ดูด้วย (รูปที่ 2) เราแวะชอปปิ้งกันที่คาร์ฟู ดีจังเลยได้ลูกอมโสมราคาไม่แพงมากมา 3 ถุง จะได้ฝากเพื่อนๆ ขณะที่เพื่อนซื้อแพงกว่า คือบุน-ซัง ซื้อแพงกว่า 4 เท่า และฟิลิปปินส์ แพงกว่า 8 เท่า โวยวายกันใหญ่

(1) (2)

ไปดูงานต่อที่ PASCO (รูปที่ 3) เป็นโรงงานอุตสาหกรรมหนักผลิตเหล็กขายทั่วโลก นำวัตถุดิบจากประเทศอื่นๆ มาผลิต ตลาดใหญ่คือจีน วัตถุดิบมาจากอินเดีย และหลายๆ ประเทศ เริ่มจากการให้ดูหนังในห้องแสดง มีโมเดลแผนที่โรงงานใหญ่ 3/4 ห้องยกให้ดูฉายไฟให้เห็นไห้ชมเป็นจุดๆ ตามภาพยนตร์มุมกว้าง พอฉายเสร็จก็ยกจอขึ้น เผยให้เห็นอาณาจักรโรงงานกว้างใหญ่ ในรูปครึ่งวงกลม (เราอยู่ในห้องประชุมโค้งในรูปที่ 10) ออกมาเราผ่านพิพิธภัณฑ์ ที่อนุญาตให้ถ่ายรูปได้ เอามาให้ดูเล็กน้อย จาก หม้อเหล็กเกาหลี (รูปที่ 4) ใหญ่มาก คงใช้กับหลายคนเลย เสื้อเกราะ (รูปที่ 5) นับเป็นเหล็กเนื้อดีที่นานแล้วยังไม่ผุกร่อน ป้ายแก้วสลักเลเซอร์ชื่อผู้ก่อตั้งและบุคคลสำคัญ(รูปที่ 6) จำลองการเซ็นสัญญา (รูปที่ 7) จำลองโรงงานแรก (รูปที่ 8)  ภาพก่อนหลังการพัฒนาอ่าว (รูปที่ 9) มีTV ประกอบเป็นจุดๆ ไม่ค่อยมีคนสนใจนัก เพราะมีแต่ประวัติบริษัท เหตุการณ์ที่ฟังไม่ค่อยรู้เรื่อง และลงมาถ่ายอาคารห้องประชุม (รูปที่ 10)

(3) (4) (5) (6) (7) (8) (9) (10)

จากนั้นก็ไปชมโรงงาน ทุกคนต้องวางกล้องถ่ายรูปไว้ที่รถ ห้ามถ่ายรูปอีกแล้ว ให้ถอดเสื้อกันหนาวออกเสียบ้างด้วย เพราะข้างในโรงงานถลุงเหล็กร้อนมาก รถจอดห่างจากทางเข้าโรงงาน ราว 100 เมตร ต้องวิ่งเข้าไป เพราะมันหนาวมาก ช่วงที่เข้าไปดู เราเดินตามทางสำหรับดูงาน เป็นระเบียงเหล็กสูงประมาณตึกชั้นที่ 3  มีการเทเหล็กที่เริ่มขึ้นเป็นแท่ง ประมาณ 15x5x1.5 เมตร กะด้วยสายตา โดนผลักมาบนสายพานดังโครมใหญ่ เสียงดังมาก และร้อนมาก ทุกอย่างทำงานอัตโนมัติ ผลักให้วิ่งไปตามราง ถูกบีบรีดอัดด้วยลูกกลิ้งให้แบนลงเหลือประมาณ 2 ซม. (กะด้วยตาเหมือนกัน) ใช้น้ำลดความร้อนให้เย็นลงทำให้เกิดไอร้อน และน้ำร้อนเยอะมาก ใช้ปล่องระบายไอ ใช้รางระบายน้ำตลอดเวลา  ใช้เวลาสัก 10 นาทีก็ถูกม้วนเป็นวงกลม รอให้เย็นลงเล็กน้อยก็ลำเลียงไปเก็บ และขนส่งไปสต๊อกใหญ่ต่อไป ต่อไปก็ไปดูระบบลำเลียงวัตถุดิบด้วยสายพานมีหลายเส้นทางการลำเลียง แต่รวมกันแล้วยาวกว่า 300 กม. จบการดูงานด้วยระบบบำบัดน้ำเสียของโรงงานนี้ ที่เพียงแต่รอให้เย็น แล้วก็เติมคลอรีนออกไปลงแม่น้ำ แต่ละโรงงานจะมีระบบบำบัดน้ำเสียที่เหมาะสมต่างกันไป หรือมีการใช้ซ้ำไปรดน้ำต้นไม้ในสวนหย่อม หลายโรงงานไม่ต้องปล่อยลงแม่น้ำ ออกมาก็มืดแล้วถ่ายบรรยากาศทางเข้ามาให้ดู (รูป 11) และภาพพาสโก้ ที่มองข้ามฟากสะพาน (รูปที่12)

 (11) (12)

กลับมาทานข้าวเย็นที่โรงแรม ฮุนได ช่วงรอทาน ก็ถ่ายรูปในโรงแรมมาฝาก โรงแรมฮุนได ถือเป็นโรงแรม 5 ดาว ดีที่สุดในเมือง โอ่โถง จัดห้องต่างๆ ตามเทศกาลคริสต์มาสที่กำลังจะมาถึง (รูปที่ 13-19) อาหารอร่อยมาก คล้ายเมื่อวาน อาหารเยอะมาก และอร่อยมาก บุน-ซัง ชอยหอยนางรมสดมาก ที่กัมพูชาตัวละ 1 ดอลล่าร์ (ประมาณ 40 บาท) กินไป 9 ตัว โตๆ และไม่ได้สนใจเรื่องคอเลสเตอรอลสูงมากเพราะไม่ได้กินกันง่ายๆ เราคุยกันว่า วันรุ่งขึ้น จะกลับโซล เละเลยไปดูลานสกีหิมะก่อน ผู้ประสานงานดูไม่ค่อยชอบใจนัก เพราะเธออยากให้ไปดูวัฒนธรรมทัวร์ วัด ระบำ อะไรพวกนี้มากว่า บังเอิญเราไปดูกันบ้างแล้ว แต่หลายคนยังไม่เคยเห็นหิมะมาก่อนในชีวิต โดยเฉพาะพวกเขตร้อน พรุ่งนี้จะถ่ายรูปมาฝากครับ อิ่มละ กลับไปนอนก่อนนะครับ

(13) (14) (15) (16) (17) (18) (19)

[ดูวันนี้ หน้าก่อนนี้ในหน้า 1]

[หน้าแรก] ญี่ปุ่นเดือนพฤศจิกายน วันที่ 13  14  15  16  17 18  19  20.1  20.2 ปราสาทนิโจ 20.3 21  22.1 22.2 23.1 23.2 24  25.1 25.2  26  27.1 27.2 28
เกาหลี เดือนพฤศจิกายน วันที่  28 29 30 เดือนธันวาคม วันที่ 1 2.1  2.2 3 4.1 4.2 5.1 5.2 5.3  6 7 8.1  8.2 9.1 9.1  10ใหม่! 11ใหม่!