ตื่นตั้งแต่ 7 โมงเช้า เพราะเสียงนาฬิกาจากมือถือที่ปลุก เสียงดังดี มีนาฬิกาที่หัวเตียงเบามากเหมือนเสียงละเมอ ไปทานอาหารแต่เช้าเพื่อให้ปรับตัวได้ไวๆ 7 โมงเช้าก็เวลาเดียวกับ ตี 5 บ้านเรา ก็ยังลืมที่จะเอากล่องข้าวพลาสติกไปเก็บอาหารมาทานกลางวัน แต่ก็ไม่ต้องซื้อทานเพราะมีกล้วยทานไม่หมด 1 ใบโตๆ และได้โอกาสทานขนมที่เก็บมาจากบนเครื่องบินที่ไม่ได้ทานหลายชิ้นเพราะบนเครื่องไม่หิว จะทิ้งก็ยังน่าลองทาน ทานเช้าแล้ว เดินถ่ายรูปลอบบี้ (1)(ดูรูปที่ 1 คลิกที่รูปเพื่อดูรูปใหญ่) สวยแบบญี่ปุ่น มองออกไปหน้าต่างกว้างๆ เห็นสวนแต่งแบบญี่ปุ่น ใบไม้เปลี่ยนเป็นสีแดง ร่วงกองกับพื้น แล้วก็มารอที่ชั้นสอง (2)หน้าห้องประชุมเห็นการตกแต่งภายในน่ารัก กลางตึกยังมีต้นไผ่ ให้บรรยกาศ ญี่ปุ่นๆ ดี (รูปที่ 3) มีบอร์ดแนะนำวิธีวิธีการเขียนการ์ดอวยพรคริสต์มาสและปีใหม่แบบญี่ปุ่นซึ่งเขาเชิญชวนมาลองทำกัน เสียดายที่เป็นช่วงไปต่างจังหวัดไม่ได้ฝึก (รูปที่ 4) ถ่ายรูปออกไปข้างนอกฝนตก แต่มองเห็นอาคารสัมมนาอยู่ตรงข้ามที่เราจะต้องไปใช้ในการอบรมวันต่อไป

(1) (2) (3) (4)

สายๆ  ประมาณ 9.30 (รูปที่ 5-6) คณะผู้เข้าร่วมการอบรมเริ่มเข้าห้อง มีการแนะนำตัว จาก 11 ประเทศ 14 คน และอีก 1 คนที่เป็นโปรแกรมอื่น แต่มารับเอกสารพร้อมกัน แล้วก็แยกไป มีการเติมข้อมูลในช่องว่างของเอกสารทั้งหลาย มีตัวอย่างให้กรอกง่ายๆ แต่หลายอย่าง ใช้เวลาเกือบ 2 ชั่วโมง มีการแนะนำการเบิกเงิน การใช้บริการด้านสุขภาพ การใช้บริการต่างๆ ทั้งเสียเงินและฟรี การใช้ชีวิตในญี่ปุ่น สอนภาษาญี่ปุ่นที่จำเป็น เช่นพวก สวัสดี ขอบคุณ ลาก่อน ตามด้วยวิดิโอแนะนำญี่ปุ่น แนะนำไจก้า

 (5) (6) (7) (8) (9) (10) (11) (12) (13) (14) (15) (16)

11.30 เดินชมสถานที่ แนะนำห้องต่างๆ เราสนใจกันมากเลย (รูปที่ 7)ดูสิมีห้องออกกำลังกายเป็นโรงยิมเลย อุปกรณ์ฟิตเนสเพียบ โต๊ปิงปอง สนามบาสเกตบอล (รูปที่ 8)ห้องบิลเลียด 2 ห้อง (รูปที่ 9)ห้องคอมพิวเตอร์ออนไลน์ 24 ชั่วโมง 1 ห้อง และห้องที่เปิดถึง 6 โมงเย็น 2-3 ห้อง ห้องประชุมต่างๆ (รูปที่ 10)ห้องครัวที่ทำกับข้าวได้พร้อมเครื่องปรุง มีกระทั่งน้ำปลาตราปลาหมึก ห้องซักผ้าฟรี แต่ต้องหาผงซักฟอกเอง ห้องอาหารที่เข้ามาทานเช้านี้ (รูปที่ 11)ห้องน้ำแข็งน้ำร้อนฟรี (อันนี้ชอบมาก อยู่ใกล้ๆ ห้องผมเลย) ห้องถ่ายเอกสารฟรี ห้องคาราโอเกะ (ชอบมาก มีเพลงไทยด้วย ที่สำคัญ ฟรี) ห้องเอวีสำหรับตัดต่อวิดิโอทุกระบบเพื่อไปใช้ประเทศตนเอง(รูปที่ 13)ได้ ห้องยืมจักรยานฟรี สำหรับใช้ขี่เล่นขี่เที่ยวหรือไปธุระในเมืองหรือใกล้ๆ ห้องพักผ่อน อันที่จริงมีสระว่ายน้ำ(ซึ่งปิดบริการช่วงหน้าหนาว) สนามเทนนิสข้างนอก แต่ฝนตก ไม่ได้ไปดู (รูปที่ 14)สอนการใช้เอทีเอ็ม ภาษาญี่ปุ่น เอทีเอ็มที่นี่กดยาก เพราะเป็นภาษาญี่ปุ่นหมด ต้องเอาชีทคู่มือไปทำตาม (รูปที่ 15)หน้าห้องคาราโอเกะ มีเครื่องขายของอัตโนมัติหลายอย่าง เช่น บุหรี่ เบียร์ที่มีขนาดใหญ่ถึง 1.5 ลิตร ไอศกรีม กาแฟ น้ำและเครื่องดื่มต่างๆ ราคานับว่าถูกกว่าข้างนอก เราพักกลางวันเวลา 12.30 น. เป็นเวลาพักปกติของเขา 12.30-13.30 น. ไม่ใช่ 12.00-13.00 น. เหมือนเรา กลับมาห้อง ทานกล้วย และขนม ไม่ได้อยากประหยัด แต่อยากทานขนมพวกนี้ให้หมดก่อน แต่(16)ขนมที่ได้มา มีซองดูดออกซิเจนด้วย ทราบมาว่าออกซิเจนเป็นตัวการทำให้ขนมเสียไว เลยเก็บภาพมาให้ดูด้วย

(17)(18)

บ่าย 3 โมง มีการแนะนำโครงการ รายละเอียดการศึกษา การดูงาน (รูปที่ 17)โดยซากิโมโต้-ซัง (san: อ่านว่า ซัง หมายถึง คุณ) หัวหน้าโครงการ นากาโนะ-ซัง และ อิซูกะ-ซัง เป็นผู้ประสานงานโครงการ มีการแนะนำค่าใช้จ่าย ได้พักสัก 30 นาที รอเข้าพิธีเปิด เชิญผู้อำนวยการหัวหน้าโครงการ วิทยากรที่ส่วนมากเป็นดอกเตอร์ และเจ้าหน้าที่ประสานงานโครงการกล่าวต้อนรับ กล่าวสุนทรพจน์ (รูปที่ 18)ฝ่ายเราก็ส่งคุณจาง ซึ่งเป็นดอกเตอร์คณบดีคณะวิศวะจากจีน กล่าวสุนทรพจน์ตอบ แล้วก็ถ่ายรูปร่วมกัน

(20) (21) (22)

จากนั้นก็เลี้ยงต้อนรับ(รูปที่ 20-22) เปิดงานด้วยการเชิญดื่ม ซึ่งก็เลือกได้ระหว่างเบียร์ กับน้ำผลไม้รวมกรณีเป็นอิสลาม การเลี้ยงเป็นแบบ ยืนกิน ทุกอย่างเป็นฮาลานตามแบบอาหารอิสลามเพื่อให้อิสลามรู้สึกกันเองและทานได้ทุกรายการ อาหารหลากหลายดี แต่จืดๆ ตามธรรมดาของญี่ปุ่น ผมก็พยายามคุยกับหลายๆ คน เพื่อทำความรู้จัก  คุยสับเพเหระ เต๋า-ซัง เป็นคนเวียดนาม ท่าทางหลบๆ เมื่อให้แนะนำตัวก็สั่น ทำท่าเกร็งๆ เหมือนฟังไม่ออกว่าเขาถามอะไร ดีที่เวียดนามมาสองคน อีกคนชื่อ คอง-ซัง เป็นดอกเตอร์คล่องภาษาอังกฤษมาก เลยช่วยๆ กันไป ผมก็พยายามคุยให้เขาคลายกังวล ลงท้ายที่ชวนกันไปเล่นปิงปองได้

หลังเสร็จงานเลี้ยงประมาณ 1ทุ่ม ประมานทานอิ่มก็เลิกงาน ไม่ต้องมีพิธีรีตองอะไรอีก ผมเปลี่ยนชุดกีฬาทั้งชุด ขาสั้น เสื้อกีฬาแขนสั้น รองเท้ากีฬา ยืมอุปกรณ์จาก Front desk (เคาเตอร์บริการ) ไปถึงโรงยิมก็หนาวมาก เลยวอร์มเบาๆ ก่อน เต๋า-ซัง คุยว่าเขาเป็นแชมป์เทเบิลเทนนิส (ปิงปอง) ระดับมหาวิทยาลัย ก็เลยเล่นเต็มที่เลย แม้จะไม่เก่งมากอย่างที่คุยก็ได้เหงื่อ หลังจากนั้นสัก 1 ชั่วโมง ยิ่งเล่นยิ่งหนาว พอดี บุน-ซัง มาดูเลยให้เล่นต่อ ผมมีโอกาสได้เล่นฟิตเนสอื่นๆ ยกน้ำหนัก โหนบาร์ ซิทอัพ ฯลฯ แล้วมานั่งดู เต๋า-ซังเล่นจนหอบ ก็ไม่ได้เหงื่อผมก็มาเล่นกับ บุน-ซัง ต่อ ส่วน เต๋า-ซัง ไปเล่นบิลเลียดกับ โตโต้-ซัง ชาวฟิลิปินส์เล่นเก่งมาก หลังจากพยายามสอนผมแต่ไม่รู้เรื่อง ง่วง เลยขอกลับห้อง มานั่งแช่น้ำอุ่นจัดให้ตัวอุ่นเส้นคลายก่อนนอน แล้วนอนสัก 2ทุ่มกว่าเอง หลับไปจนเที่ยงคืน ตื่นขึ้นมาเขียนเล่าให้ท่านอ่าน จากนั้นไปห้องคอมพิวเตอร์ส่งอีเมล์กลับไปประเทศไทย หลับอีกทีก็ราวตี 1 ครึ่ง หลับสบายครับวันนี้ เพราะได้ยืดเส้นยืดสายเต็มที่

[หน้าแรก] ญี่ปุ่นเดือนพฤศจิกายน วันที่ 13  14  15  16  17 18  19  20.1  20.2 ปราสาทนิโจ 20.3 21  22.1 22.2 23.1 23.2 24  25.1 25.2  26  27.1 27.2 28
เกาหลี เดือนพฤศจิกายน วันที่  28 29 30 เดือนธันวาคม วันที่ 1 2.1  2.2 3 4.1 4.2 5.1 5.2 5.3  6 7 8.1  8.2 9.1 9.1  10ใหม่! 11ใหม่!